ZORAN ĐINĐIĆ – OD ANARHISTE DO BARBAROGENIJA

Apstrakt

Zoran Đinđić bio je prvi (i do sada jedini) srbijanski premijer sa doktorskom diplomom filozofa i objavljenim knjigama koje su, u celosti ili delimično, bile posvećene filozofiji politike. Otuda se nameće pitanje da li je postojao uticaj njegovih ranih filozofskih stavova na kasnije bavljenje politikom. U članku se autor bavi onim što misli da je bio glavni diskontinuitet i glavni kontinuitet u misli Zorana Đinđića. Glavni diskontinuitet pojavio se u oblasti filozofije istorije: u suprotnosti sa njegovom ranom kritikom filozofije istorije on je, dok je bio na vlasti, formulisao svoju "filozofiju srpske istorije". Na drugoj strani, u kritici prosvetiteljstva (shvaćenog kao totalitarnog) bio je dosledan do kraja svog života. Štaviše, vernost mladalačkom anarhizmu izgleda da je došla do izražaja u poslednjim mesecima Đinđićevog života, kada je počeo da poprima crte Barbarogenija, onako kako ga je svojevremeno opisao Ljubomir Micić.